လႈိင္းအလ်ားတစ္ခု မျဖစ္မီမွာပင္
ဆြံ႔အသြားခဲ့ေပါ့
မြန္႔ခ်္ရဲ႔ ေအာ္သံ ငါ့ထံကုိ ႐ုိက္ခတ္
ဘယ့္အတြက္ ခံယူတတ္ခဲ့ပါသလဲ
“မ်က္စိဟာ စိတ္ရဲ႔ တံခါးေပါက္”တဲ့
ဦးေႏွာက္ေျခာက္ေလာက္တဲ့ ပုစၦာမွ မဟုတ္တာ
ေအးေလ ေဟာဒီ အေရာင္စံုေနတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ
အရာ၀တၳဳေတြက အေရာင္ေတြထြက္
လူေတြက အေရာင္ေတြထြက္
ေရေျမသမုဒၵရာေတြက အေရာင္ေတြထြက္
အကုသုိလ္က အေရာင္ေတြထြက္
ဒါေပမဲ့ ငါ့အတြက္ေတာ့
ငါ့မ်က္လံုးဟာ နားျဖစ္ခဲ့ေပါ့။
ေမာင္ၾကည္သာ(ေတာင္တြင္း)
No comments:
Post a Comment